Oud en Nieuw en weer verder

Dinsdag oudejaarsdag: van een tegenvallende start naar een prachtig slot.

De nacht is alleszins meegevallen: geen dronken gedoe. We staan rustig op en om 11 uur melden we ons bij het pick-up punt voor het busje naar de tandem-paraglide. Met een paar lotgenoten worden we vlot naar de berg gebracht waar Carlijn en ik veilig vastgemaakt aan een ervaren parachutist vanaf zullen springen: het nieuwe jaar tegenmoet. Bij aankomst zien we een para toch wel wat halsbrekende toeren uithalen. Het waait stevig.... te stevig. Windkracht 5 tegen de helling op is te gevaarlijk. We moeten terug...... balen. We genieten nog even van het mooie uitzicht en dromen van een volgende keer. 

Terug in de stad zoeken we een restaurant uit voor de avond en tegen drie uur zitten we voor de camper lekker in de zon te chillen. Eind van de middag trekken we mooie kleren aan en om 2045 melden we ons voor diner met uitzicht op het vuurwerk bij Waterfront Bar en Bistro. Lekker NZ gerechten met lam en pavlova. Dan een mooi hoogtepunt: vuurwerk en Skype met Nederland.

Voldaan lopen Carola en Frits terug naar de camping terwijl Carlijn met een vriendin uit Wellington nog even doorgaat.

Nieuwjaarsdag: naar een volgend hoogtepunt.

Om half elf zijn we (al) weer op pad. Het is kil en regenachtig. Het landschap wordt alleen maar ruiger. Via een prachtige route en tussenstops waarbij je elk moment hobbits en orks zou verwachten bereiken we Lake Pukaki. Een turquoois blauw meer, schitterend door het 'gletsjermeel', quartzstof in het water dat van de gletsjer smelt. Langs het meer rijden we omhoog naar Mount Cook, de hoogste berg van het eiland, ruim 3700 meter. We zien ook wat blauw aan de hemel maar dat is tijdelijk. Tussen de bergen trekt het dicht en bij Mt. Cook begint het te regenen. Tegen de hellingen zien we zelfs versgevallen sneeuw. Toch is het bezoekerscentrum echt de moeite waard en we genieten van de tentoonstelling.

Terug langs het meer en we vinden een prachtig plekje aan de zuidkant waar we bij helder weer in de verte de besneeuwde top van Mt. Cook kunnen zien... Helaas vanavond niet meer. 

Donderdag 2 januari: naar de Grote Oceaan

De dag begint veel eerder dan verwacht: om half een worden we wakker van de stormwind die vanaf het meer aan de camper rukt. Heftig.... Na kort overleg rijden we de camper over een onverhard pad langs het water naar een meer beschutte plek achter een dennenbos. Daar slapen we lekker verder. 

Ook 's ochtends blijft Mt. Cook voor ons achter de wolken verborgen.

We rijden verder naar Mt. John. Vier kilometer steile haarspeldbochten voor een groots uitzicht bij het observatorium. Ze hebben er ook lekkere koffie in het Astro Café. Dan verder naar Lake Tekapo, dorpje met deze naam aan een meer met dezelfde naam en de bekende tuquoise gloed. We bezoeken het kerkje, Church of the Good Shepperd, (in deze regio, McKenzie, die naar een schapendief is genoemd). Met zijn uitzicht op het blauwe meer is het de favoriete trouwlocatie van Nw Zeeland.

Dan door naar Timaru, aan de grote Oceaan. Weer groen, palmbomen, kermis en een mooie Aigantighe Gallery. Dan door naar Cristchurch. De lange A1 rijdt moeizaam door de harde wind die vanuit de bergen naar de oceaan waait. Om 1900 zijn we moe en voldaan bij onze bestemming.