Slapen op de rand van de krater

Na weer een zonovergoten ontbijt rijden we al vroeg Napier in. Een kilometers lange boulevard, de Marine Parade, met aan weerszijde hoge bomen voert ons de stad in. Om precies negen uur staan we voor de I-site. We krijgen een mooie fietsroute, huren twee stoere bikes en we rijden eerst noordelijk langs de baai en dan landinwaarts door de wetlands terug. Bijzonderheid: om de higway niet te hoeven oversteken is er een voetpad onderdoor gemaakt. Alleen met vloed (nu dus) staat het water er er 40 cm diep. We fietsen er stoer doorheen. 

Dan lunch bij de camper aan de waterkant en we wandelen de stad in. Eerst het mooie (ook qua moderne architectuur) museum en langs de vele art deco gebouwen. Het blijft een mooie stijl. Er is een grote winkel, het art deco center, waar zelfs het personeel in stijl gekleed gaat. In het museum en in de stad zie je veel aandenken aan de grote aardbeving van 1931. Na Christchurch opnieuw indrukwekkend. Op veel panden hangen foto-panelen met foto's van de aardbeving: ervoor (vaak van 1880 en 1930) , direct erna en de wederopbouw.

Tegen vier uur gaan we weer op pad, richting Taupo, ons doel voor morgen. Een ruige weg voert ons hoog de bergen in waar het (opnieuw) heel hard waait. De campersite die we hadden uitgezocht is hoog op de rand van een steile helling en heel verlaten: voelt niet lekker.... We rijden door naar Lake Taupo waar we weer een plekje vinden pal aan het water. Even later betrekt het ook hier en begint het bijna te stormen. Grote golven slaan pal voor onze camper op de rotsen...

In de reisgids lezen we Lake Taupo een groot kratermeer is van een vulkaanuitbarsting ongeveer 185 na Chr. We slapen dus op de rand van de krater...